♛ایمان هدیه آسمان♛

پسر عزیز دردونه ی من , پنج شنبه پنج ماهه شد و به سلامتی قدمای کوچیکشو گذاشت تو ششمین ماه زندگیش به همین سادگی و به همین خوشمزگی پنج ماه از حضور فرشته ی کوچولومون تو خونه ی ما گذشت , اینقدر روزا با شتاب میرن و میان که تا به خودم میجنبم میبینم یک ماه به سن پسرکم اضافه شد کیان نازنین من , تو این یکماه خیلی پیشرفت داشت , اولیش اینکه تقریبا از اوایل پنج ماهگیش غلت زدن رو به صورت حرفه ای یاد گرفته و از این ور خونه به اونور برا خودش غلت میزنه و با هر چی دم دستش بیاد من جمله : شارژر و اتو و سفره و...بازی میکنه , این بلا فکر کنم از اون شیطونا بشه , وقتی که داره با یه چیز ممنوعه بازی میکنه , اینقدر بی سروصدا کارشو انجام میده مثلا...

امروز صبح ایمان به خاطر یه مسئله ای ناراحت بود و گریه میکرد , کیان هم همون موقع بهش نگاه میکرد و میخندید ایمان هم از اینکه یکی بهش بخنده خیلی بدش میاد و فکر میکرد که کیان داره به اون میخنده , خلاصه ناراحت شد و کیان رو دعوا کرد و بهش اخم میکرد بعدشم رفت تو اتاقش , بعد از چند لحظه دیدم صدای گریه میاد رفتم پیشش و گفتم : برا چی داری گریه میکنی؟؟ میگه : آخه من چقدر پسر بدی هستم , چقدر بی وجدانم , آخه آدم یه نی نی کوچولو رو که هیچی نمیفهمه دعوا میکنه ؟ چرا باید داداش کوچولومو که هیچ تقصیری نداره دعوا کنم؟؟؟ واااااااااااااااای خدای من , من اصلا فکر نمیکردم که ایمان اینجور چیزا رو بفهمه و درک کنه , خییییییییییییییلی خوشحال شد...